Քաղաքագիտություն, գիտություն քաղաքականության վերաբերյալ, ուսումնասիրում է մարդու և հասարակության կապը պետական և ոչ պետական կառույցների, պետության և այլ կառույցների հետ, ուսումնասիրում է նաև պետության վարած քաղաքականությունը և դրա նպատակահարմարությունը առանձին ոլորտներում։ Այդ մասին նշվում է Արիստոտելի «Պոլիտիկա» աշխատության մեջ, որը նվիրված է հին հունական 100-ից ավելի քաղաք-պետությունների հասարակական կյանքի ուսումնասիրությանը։

Քաղաքագիտության առարկայի, նրա բովանդակության վերաբերյալ գիտական գրականության մեջ գոյություն ունեն տարբեր կարծիքներ։ Բանն այն է, որ այդ առարկան համեմատաբար նոր ձևավորված սոցիալական գիտության ճյուղերից է, իսկ մի շարք երկրներում նրա վերջնական կայացման գործընթացը դեռևս չի ավարտվել։ Գիտական գրականության մեջ քաղաքական գիտության առարկան դիտարկվում է լայն և նեղ իմաստով։ Լայն առումով քաղաքական գիտությունը ներառում է քաղաքական հարցերի այն շրջանակները, որոնք քննարկվում են քաղաքական փիլիսոփայության, քաղաքական սոցիոլոգիայի, քաղաքական հոգեբանության և հարակից այլ գիտությունների կողմից։ Նման մոտեցումը ցույց է տալիս, որ քաղաքական գիտությունը բացահայտում ու հետազոտում է քաղաքական իրականության ոչ միայն առանձին կողմերը, այլև քաղաքական հարաբերությունների ամբողջ հատվածը։ Սա դրական է այն առումով, որ նման մոտեցումը հնարավորություն է տալիս ամբողջական պատկերացում կազմել հասարակության քաղաքական կյանքի մասին։ Սակայն նման դեպքում ստեղծվում է մի իրավիճակ, երբ հարցականի տակ է դրվում բուն քաղաքագիտության, որպես ինքնուրույն գիտության գոյությունը։ Ուստի անհրաժեշտ է նշել, որ միևնույն օբյեկտը, որպես իրականության մի մաս, կարող է ուսումնասիրվել մի շարք գիտությունների կողմից։ Առարկան օբյեկտի որպիսությունն է, առանձնահատկությունը, նրա հատկանիշների ամբողջությունը։ Օբյեկտը մեզնից և մեր գիտակցությունից անկախ արտաքին աշխարհի գոյ է։ Օբյեկտի հետազոտության ժամանակ յուրաքանչյուր առարկա հետապնդում է իր նպատակը, իր ոճով, հետազոտության մեթոդներով ընդգծում օբյեկտի էական հատկանիշները, բացահայտում ու վերլուծում իրեն հետաքրքրող հիմնախնդիրները:

Սպիտակ ձին պատմվածքը մի գյուղական ընտանիքի պատմություն է, որը նկարագրում է հայ գյուղացուն այդ տարիներին։

Ակսել Բակունցը երկար ժամանակ ապրել է գյուղում, այդ իսկ պատճառով Բակունցի ստեղծագործություններում յուրովի են ներկայացնում հայկական բնաշխարհը։

Ակսել Բակունցը պատմվածքում նկարագրում է երեք ձի՝ Սիմոնի ձին՝ Ցոլակը, Կոստանդ աղայի ձին, որին համեմատում է հրեղեն ձիու հետ և կապույտ ձիուն։ Կապույտ ձիուն նա համեմատում է Հայաստանի հետ, որը անընդհատ ցանկանում է ազատվել օտարների տիրապետությունից, ինչպես ստեղծագործությունում է ասվում փշալարերից և ցանկանում է հայտնվել փշալարերից այն կողմ։ Բայց նա հասկանում է, որ ազատության համար զոհեր են պետք։ Ստեղծագործության մեջ այդ զոհը կապույտ ձին էր․․․

Մթնաձորում  շատ  խիտ  և  փարթամ  անտառներ  կային։ Այնտեղ  ամբողջ  ձմեռ  ոտք  չէր  դրվում, քանի  որ  շատ  վայրի էր։ Շատ  սաղարթ  լինելու  պատճառով   մի  քանի  ժամ  էր  արև  ընկնում, և  երբ  սկում  էր մթնել, արջերը  և  գայլերը դուրս  էին  գալիս  որսի, վարազները  գնում  էին  ջուր  խմելու։ Անտառում  ապրում  էր  մի  ծեր  անտառապահ՝ Պանինը։ Նա  որսորդ  էր, ուներ  վեց  շուն, շատ  դաժան  մարդ  էր։ Ասում  էին  որ  նա  սպանել  է  իր  կնոջը, բանտ  նստել  և  հետո  եկել  է  անտառում  բնակություն  հաստատել։ 

Ավին շատ լավ որսորդ էր։ Նա իր որսորդությունը մեծ մասամբ կատարում էր Մթնաձորում։ Եվ մի անգամ այնպես է ստացվում որ Պանինը նրան տեսնում է անտառում, և նա պետք էր կամ քսան ռուբլի տուգանք վճարեր փայտի համար, կամ էլ արջ սպաներ։ Բայց քանի որ գումարը շատ էր, նախտնտրում է արջ սպանել։ Կռվի ժամանակ արջը թռցնում է Ավիի գլխի և դեմքի ամբողջ մաշկը։ Նա ողջ էր մնացել, սակայն գլխի տեղը կարծես կմախք լիներ։ Դրանից հետո նա քաղաքում, մի անկյունում նստած մարդկանց համար տրեխներ էր գործում։

Այս ստեղծագործությունը պատմում է երկու ընկերների մասին, ովքեր որոշել էին գնալ Ձորագյուղ: Անտառի արահետով անցնելիս ընկերներից մեկն անընդհատ ժպտում էր կարծես միտն էր ընկել մի դեպք,որին ականատես են եղել արահետը և հին անտառը: Այո հենց այդպես էլ կար: Տասներկու տարի առաջ էր,երբ նա եկել էր այստեղ ուսուցիչ աշխատելու: Որքան տարի էր անցել այդ օրվանից, բայց նա դեռ հիշում էր այդ գլուխը, այդ աչքերը ՝ նրանց փայլը, կարծես մինչև մահ պետք է անջնելի մնա այդ առաջին տպավորությունը:Նա հիշում էր ամեն մի մանրուք, որը կապված էր այդ աղջկա ՝ Խոնարհի հետ: 

Խոնարհին տեսնում էր ամիսը մեկ երկու անգամ, բայց դա էլ էր իրեն հերիք, որպեսզի նա հասկանար, թե որքան գեղեցիկ է կյանքը: Անում էր հնարավորինս ամեն ինչ նրա մասին տեղեկություններ իմանալու համար, բայց իզուր էր այդ ամենը, քանի որ,երբ ավարտվեց ուսումնական տարին նա ստիպված էր հեռանալ: Երբ անցում էր արտերի մոտով տեսավ կռացած կանանց,որոնք թռչունների երամի էին նման: Բայց իր հիշողությունների մեջ մնաց երամից միայն մեկը, գորշ շորերով մի աղջիկ, ով ավելի հաճախ էր բարձրանում, ձեռքը դնում ճակատին, որ արևի շողերը չխանգարեն տեսնելու անտառի մեջ հալվող արահետը և միայնակ անցվորին… Այսքան տարի հետո նա կրկին հանդիպել էր Խոնարհին: Աչքերն էլի առաջվանն էին, բայց առանց փայլի:Նա ճանաչեցի Խոնարհին…Բայց չգիտեր, Խոնարհը ճանաչե՞ց, թե ոչ: Ու երևի, թե այդ պահին նայելով Խոնարհի աչքերին նա հիշեց իր կյանքի ամբողջ պատմությունն ու հասկացավ,որ իսկական սերը, երբեք էլ չի մարում:

Պատմվածքում Դիլան դային գիտեր, որ միրհավները զգույշ թռչուններ են, ինչպես Սոնան էր զգույշ: Երբ նա կրակեց միրհավի վրա, այն վիրավորվեց, բայց կարողացավ թռնել ու փախչել նրանից, գետնին թողնելով երկու փետուր: Այս հատվածը նաև շատ նման է Դիլանի ու Սոնայի իրականությանը, որովհետև Սոնան, ինչպես Դիլան դային, վիրավորվում է, բայց մեկ է կարողանում է հեռանալ նրանից:

Դիլանին գտավ անտառապահը և նրան մտրակեց և դեռ բավականին երկար ժամանակ հետո, միրհավի թռչելուց հետո հարվածներից ստացված ցավը նա դեռ զգում էր: Ես դա նմանեցնում եմ այն ցավին, որ նա զգաց, երբ Սոնան ամուսնացավ, հետո էլ մահացավ: Այդ ֆիզիկական ցավը, ինչպես Դիլան դայի տխրությունն ու ցավը, երկար ժամանակ չէր անցնելու:

Իմ կարծիքով միրհավի թողած երկու փետուրները Դիլանի համար Սոնայի թողած հիշողություններն են: Իր հիշողությունները նրանց երկուսի մասին: Հիշողություններ այն բոլոր օրերի մասին, որ իրենց մանկության ժամանակ իրար հետ են անցկացրել: Կարծում եմ, որ Դիլանն էլ էր այդ ամբողջը նմանեցնում Սոնայի հետ և այդ պատճառով էլ փորձում էր որսալ միրհավին:

Կաքավաբերդի գլխին կլոր տարին ամպ է, բերդի ատամնաձև պարիսպները կորչում են սպիտակ ամպերի մեջ, միայն սևին են անում բարձր բուրգերը։ Հեռվից ավերակներ չեն երևում և այնպես է թվում, թե բուրգերի գլխին հսկում կա:Կարծես թե վերևից մեկը ձայն է տալու քարփը բարձացողին:Կաքավաբերդի բարձունքի միակ ծաղիկը ալպիական մանուշակն է` ցողունը կաքավի ոտքի պես կարմիր, ծաղիկը ծիրանի գույն։Ալպիական մանուշակը շատ տարօրինակ տեղ է բուսնում քարերի մոտ պարիսպների տակ: Արևից քարերը տաքանում են, և երբ ամպերը ծածկում են քար ու պարիսպ, մանուշակը թեքվում է, գլուխը հենում քարին։ Լեռնային Հայաստանի պատկերներ՝ ավերակ բերդեր, գյուղական կենցաղին բնորոշ տեսարաններ, օջախի առաջ չոքած կին, կորեկի արտում հոգնած հնձվոր, անմատչելի ժայռերում վազվզող երեխաներ:

Այդ լեռներ են այցելում մի հնագետ, մի նկարիչ և սրանց ուղեկիցը:
Հասնելով առաջին վրանին՝ արձակում են ձիերը և գնում հնձվորի տուն հյուր:
Նկարիչը տեսնում է հնձվորի կնոջը, որի գեղեցկությունը չի վրիպում նրա աչքից: Հեռավոր Կաքավաբերդում՝ կարիքի ու խավարի մեջ, աշխարհից կտրված՝սարերի վրա, ապրում է ալպիական մանուշակի նման գեղեցիկ կին: Ի դեպ՝ նկարիչը ինչ տեսնում էր արագ անցկացնում էր թղթի վրա ,նա նաև նկարեց կնոջը և մտաբերեց, որ նման մի կին է տեսել այստեղից շատ հեռու՝ ծովափին: Նկարիչն ու հնագետը թեյ են խմում և կոնսերվա ուտում:Ուտում են երկու տուփ կոնսերվա, որոնց տուփերը տալիս են երեխային:Իսկ վերջում, վրանից դուրս գալուց արծաթ ու մետաղադրամներ են տալիս երեխային:Նրանց գնալուց հետո տուն է գալիս հնձոր ամուսինը, երեխան վազում է հոր մոտ ու ցույց է տալիս կոնսերվայի տուփրը ու մետաղադրամները:Հայրը բարկանում է ու երեխային ու կոնսերվայի տուփերը գլորում,երեխան բարձրանում է ու վազում տուփերի հետևից: Հետո լացակումած մտնում է մոր փեշի հետևը:Հայրը էտ է կանչում երեխային,երեխան մոտենում է հորը ու պատմում ամեն ինչ,թե ինչպես նկարիչը սպիտակ թղթի վրա նկարեց մորը ու դրեց ծոցագրպանը:Հայրը այդ ամենից ավելի զայրացած ձեռքն է առնում մահակը, որն անասելի թափով իջեցնում է կնոջ թիկունքին: Մահակի ջարդված ծայրը թռնում է ծալքի վրա։ Կինը չի աղաղակում, այլ ցավից գալարվում է։ Նա ձեռքը թիկունքին է տանում, ապա դուրս է գալիս՝ վրանի դռանը անձայն հեկեկալու:

Ակսել Բակունցը (Ալեքսանդր Ստեփանի Թևոսյան) ծնվել է 1899թ. հունիսի 13-ին Գորիսում` տոհմիկ գյուղացու ընտանիքում: Ծննդավայրի ծխական դպրոցն ավարտելուց հետո, «որպես հույժ գովելի աշակերտ», համագյուղացիների միջնորդությամբ ընդունվել է Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարան, որտեղ և կատարել է գրական առաջին փորձերը:

1927թ., երբ Բակունցն ավարտել էր Խարկովի գյուղատնտեսական ինստիտուտն ու իբրև գյուղատնտես աշխատում էր հայրենի լեռնաշխարհում, լույս տեսավ նրա «Մթնաձոր» ժողովածուն: Այդ ժողովածուում Բակունցը պատկերեց հայ գյուղաշխարհի իրական կյանքը, գյուղաշխարհ, որի զավակն էր և որտեղ ապրում էր ինքը` գրողը: Մթնաձորում մի կողմից նա տեսնում է կուսական բնության անկրկնելի գեղեցկություն, մարդկային հոգու անբիծ մաքրություն, մյուս կողմից` դառնություն ու ցավ, խավար ու տգիտություն:

Բակունցը սիրում և հասկանում էր բնության լեզուն: Նրա գրեթե բոլոր ստեղծագործություններում կան գունեղ ու կենդանի բնապատկերներ, որոնք ունեն քնարական շունչ ու հուզականություն:

Իր հայրենի երկրին, նրա մարդկանց, բնությանը, հող ու ջրին անսահմանորեն նվիրված մարդն ու քաղաքացին, մեծ գրողն ու արվեստագետը դարձավ ստալինյան բռնապետության զոհը: Նա գնդակահարվեց Ծիծեռնակաբերդի բարձունքում 1937թ. ամառային մի օր` վաղ արշալույսին…

1. Which of the following best expresses the essential information in the highlighted sentence? Incorrect answer choices change the meaning in important ways or leave out essential information.

Many of these propose the concept of multiple or parallel universes as part of their theories.

a) Cosmology and physics conclude that multiple or parallel universes are part of many of theirs theories.

2. Which of the following best expresses the essential information in the highlighted sentence? Incorrect answer choices change the meaning in important ways or leave out essential information.

Quantum fluctuations involve the spontaneous appearance of matters and energy out of nothingness and are described in quantum field theory, a field of physics outlining how matter functions at the atomic scale.

d) The sudden development of something out of nothing is called a quantum fluctuation.

3. Which of the following best expresses the essential information in the highlighted sentence? Incorrect answer choices change the meaning in important ways or leave out essential information.

Interestingly, those who support Cosmic Inflation Theory submit that if there was one quantum fluctuation, there surely must have been others, and this gives credence to the idea of multiple universes.

b) Cosmic Inflation theorists support the concept of multiple universes because of the likelihood that other universes have been created by quantum fluctuations similar to the one that created ours.

4. Which of the following best expresses the essential information in the highlighted sentence? Incorrect answer choices change the meaning in important ways or leave out essential information.

Everett proposes that whenever different possibilities exists at a quantum level. all outcomes are accommodated by the creation of parallel universes.

a) According to Everett, parallel universes are created when various courses of action are possible, and each of these universes develops differently because of the difference in one decision.

5. Which of the following best expresses the essential information in the highlighted sentence? Incorrect answer choices change the meaning in important ways or leave out essential information.

Most recently physicists have been formulating a description of the fundamental building blocks of the universe, and as an extension of Einstein’s dream to develop a Theory of Everything, have tried to tie this to a model associated with the observable evidence supporting the Big Bang scenario.

c) In accordance with Einstein’s wish to develope a Theory of Everything, physicists are attempting to relate the Big Bang theory to an understanding of the basic elements of the universe.

Ձմեռն էանց, անձրեւք անցին եւ գնացեալ մեկնեցան: Ծաղիկք երեւեցան յերկրի մերում, ժամանակ եհաս հատանելոյ, ձայն տատրակի լսելի եղեւ յերկրի մերում: Թզենի արձակեաց զբողբոջ իւր, որթք մեր ծաղկեալք ետուն զհոտս իւրեանց: Արի եկ, մերձաւոր իմ, գեղեցիկ իմ, աղաւնի իմ, եւ եկ դու: Երեւեցո ինձ զերեսս քո եւ լսելի արա ինձ զբարբառ. զի բարբառ քո քաղցր է, եւ տեսիլ քո գեղեցիկ:

Ձմեռն անցավ, անձրևները անցան և գնացին, մեկնեցին: Ծաղիկները երևացին մեր երկրում, ժամանակը հասավ էտելու, տատրակի ձայնը լսելի եղավ մեր երկրում: Թզենին արձակեց իր բողբոջները, մեր ծաղկած որթերը տվեցին իրենց բույրերը: Վեր կաց, արի, իմ մերձավոր, իմ գեղեցիկ, իմ աղավնի և արի դու: Ցույց տուր ինձ քո երեսը և լսեցրու ինձ քո խոսքը, քանի որ քո խոսքը քաղցր է. և քո տեսքը գեղեցիկ: